Reviewed by Av. Tuğsan YILMAZ on Apr 30
Rating:
Geçmişten günümüze evlilik birliğinin devamı hususunda önem arz eden mevzulardan biri olarak kabul edilen eşlerin birbirini sevmesi, eşler arasında kurulan saygı ilişkisi ve iletişim gibi unsurları da doğrudan etkileyerek, eşlerin birbirine karşı fiziksel ve duygusal olarak güçlü bağlar kurmasını sağlamakla birlikte evlilik hayatının uyum ve dayanışma içinde sürdürülmesini sağlayarak çoğu insanın hayallerinde ön sıralarda mesken tutan mutlu ve huzurlu bir evliliğin kapılarını aralamaktadır. Evlilik birliğinin kendine has yapısı bünyesinde zamanla beraber veyahut modernize edilmiş dünyanın bizlere sunduğu hayat şartlarıyla birlikte evlilikten beklentisinin karşılanamadığı kanaatine varan veya psikolojik, sosyal, ekonomik ve toplumsal birtakım sebeplerin birleşmesi neticesinde eşine karşı duyduğu sevginin azaldığını ya da yok olduğunu düşünen eşin, bu durum karşısında eşine onu sevmediğini ve onu istemediğini beyan etmesi ihtimalinde evlilik birliğinin gerekleri ihlal edildiğinden, bu hal boşanma davalarına konu olabilmektedir.
Şayet eşlerden birinin eşine onu sevmediğini, istemediğini beyan etmesi, boşanmaya sebep olan olaylara karşılık vuku bulan bir durum ise, bu durum yalnızca kusur ve dolayısıyla da tazminat, nafaka gibi halleri etkileyeceğinden yine de boşanmaya sebebiyet verebilmektedir. Belirtmek gerekir ki, eşin kendisini sevmediğini söylemesi üzerine açılan boşanma davalarının uygulamada sıklıkla görüldüğü üzere hakimin ayrılık kararı ya da eşlere zaman tanıması şeklinde sonuçlanma ihtimali mevcuttur. Her somut olayın şartları kendi bünyesinde değerlendirilmek kaydıyla, eşini sevmediğini kendisine doğrudan ya da dolaylı bir söylemde bulunarak belirtmek, duygusal şiddete yönelik bir davranış olduğundan TMK m.166/1 kapsamında evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir hükmü gereğince evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanma davası açılabilmektedir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU
2007/2-555 E., 2007/548 K., 11.07.2007 K.
BOŞANMA (Eşit Kusur)
BOŞANMA (Kocasını Sevmediğini, İstemediğini Söyleyen Kadın)
Boşanmaya sebep olan olaylarda davalı – davacı kocasını sevmediğini, istemediğini söyleyen davacı – davalı kadın da eşit kusurlu olup boşanma davasının kabulü gerekir.
DAVA VE KARAR
Taraflar arasındaki “boşanma, maddi ve manevi tazminat, nafaka” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 3. Aile Mahkemesince davacı – karşı davalının boşanma davasının kabulüne; davalı – karşı davacının boşanma davasının reddine dair verilen 30.3.2006 gün ve 2005/179 E. – 2006/239 K. sayılı kararın incelenmesi davalı – karşı davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 8.11.2006 gün ve 2006/8211 E. – 15218 K. sayılı ilamı;
(…Boşanmaya sebep olan olaylarda davalı – davacı kocasını sevmediğini, istemediğini söyleyen davacı – davalı kadın da eşit kusurludur. Bu sebeple davalı – davacının kocanın da boşanma davasının kabulü gerekirken reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır…), gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma Kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ
Davalı – Karşı Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme karaının Özel Daire Bozma Kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), oybirliği ile karar verildi.
Av. Tuğsan YILMAZ
Av. Halil İbrahim ÇELİK
D.TALGIR
Bir önceki Boşanma Hukuku kategori makalesini okumak için; Boşanma Davasında Karşı Dava Açma
Yorum yap